Answer: Opowiadanie: "Spotkanie z Książką"Pewnego dnia bohater literacki o imieniu Michał przemierzał ścieżki lasu w poszukiwaniu przygód. Był to młody, ciekaw… wyobraź sobie że jeden z bohaterów literackich podobnie jak latarnik z noweli henryka sienkiewicza zetknął - brainly.com TEMAT: Wkraczamy do fantastycznego świata „Pinokia” Carla Collodiego. Czynności: Zapoznanie uczniów z życiem i twórczością Carla Collodiego. Wyjaśnienie pojęć „realistyczny” i „fantastyczny”. Omówienie elementów świata przedstawionego : Określenie czasu i miejsca wydarzeń oraz omówienie bohaterów. Jedna z przygód pinokia 2011-10-20 16:16:06; napisz opowiadanie jednej przygody tomka sawyera 2011-02-23 19:53:15; Napisz opowiadanie o jednej z wielu podróży psa Lampo. 2013-05-21 17:37:49; Napisz opowiadanie jednej z przygód braci lwie serce 2013-05-27 19:46:40; plan wydarzeń 1 z przygód Pinokia 2010-02-21 18:03:56; Napisz cechy Pinokia cash. TYTUŁ : PINOKIO AUTOR : CARLO COLLODI CZAS AKCJI : NIEOKREŚLONY MIEJSCE AKCJI : BLIŻEJ NIEOKREŚLONE MIASTO WE WŁOSZECH, Kraina Głupków, Kraina Zabawek, Wyspa Pracowitych Pszczół GATUNEK LITERACKI : BAŚŃ RODZAJ LITERACKI : EPIKA TYP NARRACJI : NARRACJA TRZECIOOSOBOWA Tytuły rozdziałów książki : I Jak to się stało, że majster Wisienka, stolarz, znalazł kawałek drzewa, który płakał i śmiał jak dziecko. II Majster Wisienka ofiarowuje kawałek drzewa swojemu przyjacielowi imieniem Dżeppetto; pragnie on wystrugać cudownego pajaca, który potrafiłby tańczyć, fechtować się i robić karkołomne skoki. III Wróciwszy do domu Dżeppetto przystępuje natychmiast do sporządzenia pajaca i nadaje mu imię Pinokio. Pierwsze psoty pajaca IV Przygoda Pinokia z Gadającym Świerszczem, z której widzimy, że niegrzeczne dzieci bardzo nie lubią, gdy je karcą ci, co są od nich mądrzejsi. V Pinokio jest głodny i szuka jaja, żeby zrobić sobie jajecznicę, ale jajecznica ulatuje mu przez okno. VI Pinokio zasypia z nogami na fajerce z żarem i następnego ranka budzi się z opalonymi stopami. VII Dżeppetto wraca do domu i daje pajacowi śniadanie, które biedaczysko przyniósł dla siebie. VIII Dżeppetto dorabia Pinokiowi nogi i sprzedaje własny kaftan, żeby mu kupić elementarz. IX Pinokio sprzedaje elementarz, żeby pójść do teatru marionetek. X Marionetki rozpoznają w Pinokiu swego braciszka i urządzają mu ogromną owacją; ale w najpiękniejszej chwili ukazuje się Ogniojad, dyrektor teatrzyku marionetek, i pajacykowi grozi smutny koniec. XI Ogniojad kicha i przebacza pajacykowi, który potem ocala od śmierci swego przyjaciela Arlekina. XII Ogniojad daje pajacykowi. pięć złotych monet, żeby je zaniósł swemu tatusiowi, ale Pinokio, obałamucony przez Lisa i Kota, idzie razem z nimi. XIII Gospoda „Pod Czerwonym Rakiem". XIV Pinokio spotyka zbójców, ponieważ nie usłuchał dobrych rad Gadającego Świerszcza. XV Zbójcy nadal gonią Pinokia, a dogoniwszy wieszają na gałęzi Wielkiego Dębu. XVI Piękna Dzieweczka o błękitnych włosach każe zdjąć pajaca, kładzie go do łóżka i wzywa trzech lekarzy, żeby dowiedzieć się, czy żyje, czy też umarł. XVII Pinokio zjada kawałek cukru, ale nie chce wziąć na przeczyszczenie; dopiero kiedy widzi grabarzy, którzy przychodzą go zabrać, wypija lekarstwo. Potem kłamie, a za karę wydłuża mu się nos. XVIII Pinokio odnajduje Lisa i Kota, a potem idzie z nimi, żeby zasiać cztery cekiny na Polu Cudów. XIX Pinokio, okradziony z cekinów, dostaje jeszcze za karę cztery miesiące więzienia. XX Wypuszczony z więzienia Pinokio chce wrócić do domu Wróżki, ale po drodze spotyka okropnego węża, a potem wpada w paści. XXI Pinokio zostaje schwytany przez wieśniaka, który go zmusza, żeby pilnował kurnika jako pies łańcuchowy. XXII Pinokio wykrywa złodziei i w nagrodę zostaje wypuszczony na wolność. XXIII Pinokio opłakuje śmierć pięknej Dzieweczki o błękitnych włosach, potem znajduje Gołębia, który przenosi go na brzeg morza; tam rzuca się w wodę, aby ratować swojego tatusia Dżeppetta. XXIV Pinokio przybywa na Wyspę Pracowitych Pszczół i odnajduje Wróżkę. XXV Pinokio przyrzeka Wróźce, będzie posłuszny i że będzie się uczył. Sprzykrzyło mu się być pajacem i chce zostać grzecznym chłopcem. XXVI Pinokio idzie ze swoimi kolegami szkolnymi nad brzeg morza, żeby zobaczyć straszliwego rekina. XXVII Wielka bitwa Pinokia z kolegami, z których jeden zostaje ranny. Karabinierzy aresztują Pinokia. XXVIII Pinokio jest w niebezpieczeństwie — ma zostać usmażony na patelni jako ryba. XXIX Pinokio wraca do Wróżki, która przyrzeka mu, że nazajutrz nie będzie już pajacem, tylko zmieni się w chłopczyka. Wielkie śniadanie z białą kawą dla uczczenia tego zdarzenia. XXX Pinokio, zamiast stać się chłopcem, ucieka potajemnie ze swoim przyjacielem Knotem do Krainy Zabawek. XXXI Po pięciu miesiącach Ŝycia w raju próżniaków Pinokia spotyka bardzo przykra niespodzianka… XXXII Pajacowi wyrastają ośle uszy, po czym cały zmienia się w prawdziwego osła i zaczyna ryczeć. XXXIII Pinokia, który stał się prawdziwym osłem, prowadzą na targ, gdzie kupuje go dyrektor cyrku z zamiarem nauczenia go tańców i skoków przez kółko; pewnego jednak wieczoru osioł okulał i dyrektor odsprzedaje go na skórę do obicia bębna. XXXIV Pinokio, wrzucony do morza i ogryziony przez ryby, staje się znowu pajacem, takim jak dawniej, ale kiedy płynie, żeby się ocalić, zostaje, połknięty przez straszliwego rekina. XXXV Pinokio odnajduje w cielsku rekina… Kogóż to odnajduje? Przeczytajcie ten rozdział, a dowiecie się XXXVI Pinokio w końcu przestaje być pajacem i zmienia się w chłopca. Nowa ekranizacja kultowego "Pinokia" trafi do kin już 9 października Wersja Matteo Garrone zachwyciła krytyków na całym świecie, którzy chwalą reżysera za uchwycenie nastroju literackiego oryginału i autorską wizję Powieść Carla Collodiego to jedna z najchętniej ekranizowanych książek w historii literatury Poszczególne adaptacje drastycznie różnią się od siebie. Oryginalny "Pinokio" był znacznie bardziej mroczny niż klasyczna wersja Disneya Dla Garrone, jednego z najbardziej docenianych współczesnych europejskich reżyserów (autora nagradzanych filmów "Gomorra", "Dogman", "Pentameron"), praca nad "Pinokiem" była głęboko osobistym doświadczeniem. Reżyser, którego od dawna pociąga baśniowa estetyka, przyznaje, że pierwszy storyboard do filmu narysował jeszcze jako dziecko, a swoje notatki z tamtego czasu przechowywał skrzętnie przez wiele lat niczym najcenniejszą pamiątkę. Najnowsza ekranizacja kultowej baśni to zrealizowana z rozmachem, pełna humoru i emocji wizja, która podbija serca widzów na całym świecie. W roli Gepetta twórca obsadził Roberta Benigniego, laureata Oscara za "Życie jest piękne", zaś za charakteryzację i wygląd kultowej kukiełki odpowiada Mark Coulier, dwukrotny zdobywca Oscara, który ma na swoim koncie takie tytuły jak "Żelazna dama" czy serię filmów o Harrym Potterze. Adaptacja Garrone urzekła także krytyków, którzy chwalą reżysera za umiejętne połączenie klimatu literackiego pierwowzoru z oryginalnym autorskim stylem twórcy "Pentameronu". POLECAMY: "Pinokio": nowa wersja kultowej baśni od dzisiaj w kinach POLECAMY: Roberto Benigni: Pinokio wydoroślał "Pinokio" pozostaje od lat jedną z najchętniej ekranizowanych baśni w historii kina. Już w pierwszych dekadach XX wieku powstały liczne wersje nieme. Pierwszą z nich była włoska produkcja "Pinocchio" z 1911 w reżyserii Giulia Antamoro, gdzie w tytułowego bohatera wcielił się gwiazdor Ferdinand Guilllaume znany jako Polidor. Utrzymana w teatralnej stylistyce wersja to dość wierna ekranizacja książki, która nawet po ponad stu latach robi duże wrażenie. O tym, jak filmowcy wyobrażali sobie słynną kukiełkę u zarania kina, można przekonać się na własną rękę. "Le avventure di Pinocchio" to chyba najbardziej ambitna próba przeniesienia historii chłopca-kukiełki na ekran do czasu disney'owskiej ekranizacji. Gdyby powstał zgodnie z założeniami w 1936 roku, film byłby pierwszą pełnometrażową tradycyjną animacją (wyprzedziłby nawet kultową "Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków" Disneya!). Niestety przed ekipą spiętrzyły się liczne trudności techniczne, a fundusze szybko się wyczerpały i projekt utknął w martwym punkcie. Film niestety nigdy nie został ukończony, a z licznych materiałów do dziś zachował się jedynie scenariusz i kilka imponujących rysunków. Palmę pierwszeństwa w animacyjnym wyścigu przejął Disney, który rok później zrealizował "Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków", a niedługo później przymierzył się do adaptacji bajki Carla Collodiego. "Pinokio" w wersji z 1940 r. Najbardziej ikoniczna wersja "Pinokia" to niewątpliwie disney'owska adaptacja. Spopularyzowała wśród masowej publiczności wizerunek niesfornej kukiełki, której od kłamania rośnie nos, a także wygładziła oryginał Collodiego i dopasowała go do wrażliwości młodszej widowni. "Pinokio" był drugą pełnometrażową animacją w portfolio studia po rewelacyjnie przyjętej "Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach". Przełożenie włoskiej powieści na język animacji dla dzieci nie obyło się jednak bez komplikacji. Collodi, który sam nigdy nie miał dzieci, wcale nie myślał o "Pinokiu" jako swoim opus magnum. Autor, przez wiele lat zajmujący się głównie dziennikarstwem politycznym i satyrycznym, chciał by jego baśń stała się przestrogą. Morał opowieści dość jednoznacznie wskazuje, że na niegrzeczne dzieci czeka kara, a nieposłuszeństwo niesie za sobą tragiczne konsekwencje. Oryginalny "Pinokio" miał w sobie dużo więcej mroku i niepokoju niż jego ikoniczna animowana ekranizacja. Dziś mało kto pamięta, że kultowa kukiełka w pierwotnej wersji nie tylko kłamała jak najęta, ale bywała niewdzięczna i okrutna. Jej nieposłuszeństwo wobec przybranego ojca doprowadziło ją do naprawdę makabrycznych doświadczeń – na czele z kradzieżami, spaleniem nóg, a nawet... powieszeniem. W pewnym momencie Walt Disney miał nawet wstrzymać prace nad animacją w połowie produkcji, argumentując, że widzowie nie będą w stanie sympatyzować z taką postacią, a historia kompletnie nie nadaje się dla dzieci. Foto: Kadr z filmu "Pinokio" 1940 Ostatecznie Pinokio zyskał nie tylko bardziej ludzki wygląd względem oryginału, ale stał się także bardziej sympatyczny. Czerpiąc z bogatego oryginału, Disney poprzesuwał akcenty i wydobył na wierzch delikatniejszą, wzruszającą stronę historii starego stolarza, który marzy o synu i stara się nauczyć go, jak być dobrym chłopcem. Naiwnego i prostolinijnego Pinokia wyposażył w kompana - świerszcza Jiminy'ego, który miał pełnić funkcję sumienia chłopca (w oryginale świerszcz szybko zostaje przez kukiełkę okrutnie zabity). Ekranizacja zachwyciła krytyków, ale – choć trudno w to uwierzyć – początkowo nie była dużym sukcesem komercyjnym. Film miał premierę w 1940 roku, kiedy świat pogrążał się w kolejnej wojnie światowej, co mocno odbiło się na zyskach ze sprzedaży biletów. Na swoją szansę na podbicie serc publiczności "Pinokio" musiał poczekać kilka lat, kiedy film pojawił się po raz kolejny na ekranach razem z innymi popularnymi filmami studia. Dziś uznawany za niekwestionowanego klasyka i jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Za sprawą Disneya Pinokio stał się stałym bohaterem masowej wyobraźni i jednym z najważniejszych symboli popkultury. Mimo że kolejne ekranizacje wyrastały niczym grzyby po deszczu, mało której udawało się przebić legendarną animowaną odsłonę. Drewniana kukiełka niewątpliwie zyskała nową falę popularności dzięki "Shrekowi", w którym Pinokio jest jednym z wiernych przyjaciół tytułowego bohatera i pomaga mu wielokrotnie wyjść cało z opresji. Obecność Pinokia w franczyzie zaowocowała kultowymi scenami, jak choćby tą, w której kukiełka przy pomocy Ciastka uwalnia swoich kompanów opuszczając się na linach w stylu "Mission Impossible" albo fragment przesłuchania przez Księcia, podczas którego Pinokio – któremu, jak wiadomo, rośnie nos, kiedy bohater kłamie – umiejętnie wikła się w filozoficzne dysputy, żeby uniknąć odpowiedzi na proste pytania. Foto: Materiały prasowe Pinokio ze Shreka Na przestrzeni lat w kinach pojawiały się rozmaite odsłony adaptacji włoskiej powieści - wśród nich argentyńskie, indonezyjskie, czy radzieckie "Przygody Buratina". W jednej z wersji przygody kukiełki rozgrywają się nawet w kosmosie! Uniwersum związane z Pinokiem okazuje się tak pojemne, że zdarza się, że twórcy zderzają się z nim kilka razy w swojej kareirze – Roberto Benigni, który w najnowszej wersji wciela się w Gepetta, ma na swoim koncie swoją reżyserską wersję powieści z 2002 roku, w której także wystąpił w tytułowej roli. Historia Pinokia doczekała się rozmaitych reinterpretacji i nowych wcieleń, wśród których do najbardziej osobliwych należą te osadzające postaci Collodiego w estetyce horrorowej. Do najgłośniejszych z nich należą "Syndrom Pinokia" z 1996 roku, w którym tytułowa kukiełka okazuje się przeklętą lalką o morderczych skłonnościach, zamieniającą życie swoich właścicieli w piekło; a także utrzymany w stylistyce science fiction "964 Pinokio" z 1991 roku, gdzie tytułowy bohater jest seks-robotem, który z powodu usterki zostaje wyrzucony przez swoich właścicieli. Kolejny projekt autorstwa Antonisa Toumanidisa, obecnie znajdujący się w fazie preprodukcji, portretuje Gepetta jako seryjnego mordercę grasującego na ulicach Nowego Jorku, zmieniającego swoje ofiary w kukiełki. Przygody Pinokia inspirują kolejne pokolenia filmowców, którzy odczytują wątki przedstawione w powieści Collodiego na nowo i znajdują w stworzonych przez niego postaciach materiał do twórczych poszukiwań. Nad swoimi autorskimi wersjami opowieści pracują obecnie Robert Downey Jr. wspólnie z Ronem Howardem, Robert Zemeckis oraz Guillermo Del Toro, który chce osadzić akcję powieści Collodiego w faszystowskich Włoszech lat 30. I pomyśleć, że to wszystko za sprawą baśni, nad którą włoski twórca pracował z przekonaniem, że pisanie dla dzieci nie jest jego prawdziwym powołaniem! Foto: Materiały prasowe PINOKIO 2020 kadr z filmu Najlepsza odpowiedź pysia1472 odpowiedział(a) o 19:52: Rozbójnicy powiesili pajaca na gałęzi Wielkiego Dębu. Dostrzegła go z okna piękna niebieskooka Dzieweczka - Wróżka. Rozkazała swemu podwładnemu sokołowi by przerwał dziobem pętlę szubienicy i ułożył pajaca pod drzewem. Następnie jej stangret Medor - ogromny pudel - nas rozkaz Wróżki zaprzągł karocę i przywiózł ledwie żywego Pinokia do domu Wróżki. Na jej wezwanie przybyli także medycy: Kruk, Sowa i gadający Świerszcz. Orzekli, po długich sporach, że pajac żyje, lecz jest bliski śmierci. Jedynie Świerszcz postawił diagnozę, która mówiła, że półżywy pajac jest wierutnym nicponiem i Pinokia był bardzo ciężki. Miał wysoką gorączkę. Wróżka, obawiając się śmierci pajaca, przyrządziła dla niego lekarstwo. Podała mu do wypicia. Jednak Pinokio, próbując odwrócić uwagę opiekunki, zadawał niepotrzebne pytania o to, czy lekarstwo jest słodkie czy gorzkie. Kiedy Wróżka odparła, że lekarstwo ma gorzki smak, Pinokio zaczął grymasić. Powiedział, że zażyje medykament tylko wtedy, kiedy dostanie kostkę cukru. Przyrzekł więc, że jeśli Wróżka pozwoli mu schrupać kostkę cukru, zażyje lekarstwo. Tak się jednak nie stało. Pajac nadal grymasił. Połknął kolejną kostkę cukru i za nic w świecie nie chciał przełknąć gorzkiego końcu powiedział, że woli umrzeć niż zażywać coś tak ohydnego. Kiedy tylko wyrzekł te słowa otworzyły się drzwi pokoju i w progu stanęły czarne króliki, które niosły trumnę. Poinformowały, że przyszły po Pinokia aby go zabrać. Pozostało mu zaledwie kilka minut życia, ponieważ nie chciał wypić lekarstwa, które wyleczyłoby gorączkę. Przestraszony Pinokio w tej samej chwili pochwycił szklankę i wypił jej zawartośćw mgnieniu oka. Króliki, wzruszywszy ramionami, mamrocząc coś pod nosem, poszły błyskawicznie doszedł do siebie. Był zdrów i cały. Opowiedział wróżce swoje przygody. Jednak podczas opowiadania pajacowi coraz bardziej wydłużał się nos. Przerażony Pinokio nie wiedział co się dzieje. W miarę upływu czasu, kiedy opowiadał, nos stawał się coraz dłuższy, aż osiągnął takie rozmiary, że pajac nie mógł się poruszać. Wróżka śmiała się z kłamstw Pinokia. Wyjaśniła mu, że za każdym razem, kiedy Pinokio kłamie, jego nos staje się dłuższy. Istnieją bowiem dwa rodzaje kłamstw. Pierwsze maja krótkie nogi,a drugie długi nos. Zawstydzony Pinokio nie wiedział co ze sobą zrobić, gdzie się schować, długi nos uniemożliwiał mu jakiekolwiek poruszanie dała pajacowi nauczkę, że nie wolno kłamać. Pinokio długo płakał i krzyczał. Wróżce zrobiło się żal pajaca. Klasnęła w dłonie, a na ten dźwięk pojawiło się stado dzięciołów, które z tak ogromną zawziętością dziobały nos Pinokia, że przywróciły mu jego dawny kształt. _____________________________________________________Powodzenia xDeeeeee ! Uważasz, że ktoś się myli? lub

pinokio opowiadanie jednej z przygód